Dag 4: Als een rund bij zijn ruif
Geplaatst: 29 mei 2020, 18:04
De nacht was koud, niet als de vorige dagen. De meeste mensen probeerden met houten planken nog hun huizen te barricaderen uit voorzorg voor wat er de volgende nacht zou komen. Maar.. wisten ze wat er in het verschiet stond? In sommige huizen brandde nog licht, aldanniet aangelaten om de schijn te doen wekken dat er iemand wakker was. Dat geeft een gevoel van veiligheid, zegt men.
Zodra de ochtenddauw van de olijftakken verdwenen is, verschijnen de eerste nachtbrakers uit hun schuilplek. “Is het al veilig? Is het al dag?” zegt Nynke, die de hele nacht lang op is gebleven. “Ja, ik denk het wel.. We kunnen weer rustig naar de agora toe.” antwoordt Hugo, die in het huis naast haar woont, van binnen blij zijnde dat hij zijn stem weer terug heeft.
Binnen een paar uur verschijnt menig persoon op het plein, en er lijkt iets mis te zijn. De leider van het volk lijkt te missen. “Jongens, heeft iemand Bert gezien? Normaalgesproken is hij hier als eerste, maar nu zie ik hem nergens!” roept Edy. “Ik had niks gezien toen ik vanochtend wegging, maar dit duurt wel heel lang zo!” uit Floris. “Anders gaan we bij hem langs, voor zover dat nog kan…” zegt Renate, terwijl ze begint te lopen richting Berts huis.
Eenmaal aangekomen bij zijn voordeur, zien ze Bert niet bij hem thuis, maar bij Belles huis. Vanaf deze afstand ziet iedereen dat niet alleen haar, maar ook Sanders deur open staat. Bert komt op de menigte af, met een bleek hoofd en rode ogen. Hij gebaart dat nu ook hij zijn stem kwijt is en niet kan praten. Daarnaast probeert hij duidelijk te maken dat Belle én Sander vannacht om het leven zijn gekomen… Na deze gebaren, rent Willemijn plots naar het huis van Sander, waarna er een aantal kreten te horen zijn: “Nee Sander! Mijn ware liefde!” met daaropvolgend een akelig geluid. Renate stelt voor te gaan kijken wat er gebeurt is.
Eenmaal teruggekomen heeft ze een zeer verdrietige blik. “Het was zo verschrikkelijk! Ze lag over Sanders lijk heen, en.. en.. ze zijn allebei dood…”
======================================================
Vannacht zijn Belle en Sander overleden. Op het moment dat Willemijn het lijk van Sander ziet, vergaat zij van liefdesverdriet ook.
Belle was Apollo, Sander was een sterveling en Willemijn was Hera.
Verder is Bert vandaag ziek en kan dus helaas niet praten! Je kent de regels wel Jullie hebben tot zondag 22:30 om deze massamoord te wreken. Het kan zijn dat ik pas de maandag het weer dag maak, maar dat hangt af van hoe mijn zondag eruit komt te zien. Alle stemmen na 22.30 worden in elk geval niet meer meegeteld
Zodra de ochtenddauw van de olijftakken verdwenen is, verschijnen de eerste nachtbrakers uit hun schuilplek. “Is het al veilig? Is het al dag?” zegt Nynke, die de hele nacht lang op is gebleven. “Ja, ik denk het wel.. We kunnen weer rustig naar de agora toe.” antwoordt Hugo, die in het huis naast haar woont, van binnen blij zijnde dat hij zijn stem weer terug heeft.
Binnen een paar uur verschijnt menig persoon op het plein, en er lijkt iets mis te zijn. De leider van het volk lijkt te missen. “Jongens, heeft iemand Bert gezien? Normaalgesproken is hij hier als eerste, maar nu zie ik hem nergens!” roept Edy. “Ik had niks gezien toen ik vanochtend wegging, maar dit duurt wel heel lang zo!” uit Floris. “Anders gaan we bij hem langs, voor zover dat nog kan…” zegt Renate, terwijl ze begint te lopen richting Berts huis.
Eenmaal aangekomen bij zijn voordeur, zien ze Bert niet bij hem thuis, maar bij Belles huis. Vanaf deze afstand ziet iedereen dat niet alleen haar, maar ook Sanders deur open staat. Bert komt op de menigte af, met een bleek hoofd en rode ogen. Hij gebaart dat nu ook hij zijn stem kwijt is en niet kan praten. Daarnaast probeert hij duidelijk te maken dat Belle én Sander vannacht om het leven zijn gekomen… Na deze gebaren, rent Willemijn plots naar het huis van Sander, waarna er een aantal kreten te horen zijn: “Nee Sander! Mijn ware liefde!” met daaropvolgend een akelig geluid. Renate stelt voor te gaan kijken wat er gebeurt is.
Eenmaal teruggekomen heeft ze een zeer verdrietige blik. “Het was zo verschrikkelijk! Ze lag over Sanders lijk heen, en.. en.. ze zijn allebei dood…”
======================================================
Vannacht zijn Belle en Sander overleden. Op het moment dat Willemijn het lijk van Sander ziet, vergaat zij van liefdesverdriet ook.
Belle was Apollo, Sander was een sterveling en Willemijn was Hera.
Verder is Bert vandaag ziek en kan dus helaas niet praten! Je kent de regels wel Jullie hebben tot zondag 22:30 om deze massamoord te wreken. Het kan zijn dat ik pas de maandag het weer dag maak, maar dat hangt af van hoe mijn zondag eruit komt te zien. Alle stemmen na 22.30 worden in elk geval niet meer meegeteld